Żyworódka żyworódce nierówna

Żyworódka, znana również jako kalanchoe lub płodnolist, należy do grupy roślin gruboszowatych, obejmującej około 125 gatunków. Zwykle stosowana jest jako dekoracja domu lub biura, ponieważ jest łatwa w pielęgnacji i nie wymaga dużo uwagi.

Choć istnieje wiele gatunków żyworódek, tylko dwa z nich mają szczególne znaczenie ze względu na ich właściwości lecznicze. Co więcej, były one przedmiotem licznych badań w ostatnich latach. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie żyworódki są jadalne – wśród nich znajdują się także gatunki toksyczne.

Według specjalistów od roślin leczniczych, żyworódka ma właściwości przeciwzapalne oraz przeciwutleniające.

Ponad sto gatunków żyworódek występuje w różnych częściach świata, takich jak Europa, Azja czy Afryka. W ostatnich latach jednak szczególną uwagę zwrócono na te pochodzące z Madagaskaru, ze względu na ich wyjątkowe właściwości zdrowotne.

Żyworódka ma zdolność gromadzenia wody w liściach, co sprawia, że jej podlewanie może być sporadyczne. Dodatkowo, jej wygląd i struktura mogą przypominać aloes.

---

Odmiany żyworódki

Istnieje wiele roślin z grupy żyworódek, jednak dwie z nich wyróżniają się szczególnym znaczeniem w medycynie naturalnej. Były one także najczęściej badane w ostatnich latach.

Warto wiedzieć, że nie wszystkie żyworódki są jadalne, a niektóre z nich mogą być toksyczne.

---

1. Żyworódka pierzasta (Kalanchoe Pinnata)

Znana również jako „roślina Goethego”, „liść powietrza”, „wiecznie żywa” lub „chwast czarownicy”.

W Europie żyworódka pierzasta bywa nazywana „rośliną Goethego”, ponieważ była to ulubiona roślina niemieckiego pisarza i poety Johanna Wolfganga von Goethego. Poeta pasjonował się botaniką i szczególnie zainteresował się tą rośliną, którą zwykł ofiarowywać przyjaciołom.

Kalanchoe Pinnata pochodzi z Madagaskaru, ale obecnie jest szeroko rozpowszechniona w klimacie subtropikalnym i tropikalnym, m.in. w Ameryce Łacińskiej, Indiach, Nowej Zelandii, Australii, Wyspach Galapagos, Polinezji czy na Hawajach. W wielu tych miejscach uważana jest za chwast, lecz w innych ceniona jest za swoje wyjątkowe właściwości lecznicze.

Żyworódka pierzasta charakteryzuje się nietypowym sposobem rozmnażania – po odłamaniu liścia i położeniu go na podłożu, na jego krawędzi pojawiają się rozmnóżki, które mogą się ukorzenić. Roślinę można również rozmnażać przez łodygę.

Właściwości żyworódki Pinnata

Liście żyworódki zawierają alkaloidy, glikozydy triterpenowe, flawonoidy, steroidy, witaminy, sole mineralne, enzymy i lipidy.

Zawierają również bufadienolidy, substancje chemiczne, które wzbudziły zainteresowanie naukowców. Mają one podobną strukturę i działanie do leków stosowanych w leczeniu zastoinowej niewydolności serca i innych schorzeń sercowo-naczyniowych. Badania wykazały, że bufadienolidy mają właściwości owadobójcze, przeciwbakteryjne, a przede wszystkim przeciwnowotworowe.

Liście żyworódki Pinnata wykazują również działanie immunostymulujące (wzmacniające układ odpornościowy), przeciwzapalne oraz rozszerzające naczynia krwionośne. Dzięki tym właściwościom są skuteczne w leczeniu nowotworów, białaczki, tocznia, mięśniaków, powikłań płucnych i nerkowych, cukrzycy, zapalenia oskrzeli, wrzodów, oparzeń i chorób skóry.

---

2. Żyworódka Daigremonta (Kalanchoe Daigremontiana)

Jest jedną z bardziej znanych odmian żyworódki, nazywaną także „Aranto”, „Matką Tysięcy”, „Diabelskim Kręgosłupem” lub „Meksykańskim Kalanchoe”.

Chociaż żyworódka Daigremonta jest popularna, jej właściwości lecznicze są znacznie mniej doceniane niż żyworódki pierzastej. Zwykle stosuje się ją tylko zewnętrznie.

Roślina pochodzi z tropikalnych regionów, takich jak Indie i Madagaskar. Charakteryzuje się zielonymi, mięsistymi liśćmi z ciemnymi plamami na dolnej stronie. Rozmnaża się przez „rozsiewanie potomstwa” – małe listki na krawędziach liści po odpadnięciu szybko się zakorzeniają.

Żyworódka Daigremonta jest bardzo odporna na słońce, cień, a także na choroby i szkodniki. Warto pamiętać, że temperatura w pomieszczeniu, w którym trzymamy roślinę, nie powinna spadać poniżej 15°C.

Maść przygotowaną ze świeżego soku z liści żyworódki Daigremonta, zmieszaną z olejem lub masłem shea, można stosować zewnętrznie na ropnie, oparzenia, owrzodzenia i rany. Maść ta ma właściwości przeciwkrwotoczne i przeciwzapalne.

---

3. Żyworódka wąskolistna (Kalanchoe Tubiflora) - żyworódka trująca

Żyworódka wąskolistna to odmiana uprawiana jako sukulent dekoracyjny o charakterystycznym wyglądzie.

Liście tej rośliny rosną wokół pionowych pędów, przybierając kształt zwężonych, spłaszczonych rurek. Na ich krawędziach, podobnie jak u żyworódki Daigremonta, wyrastają rozmnóżki.

Jest to roślina trująca, zawierająca alkaloidy i glikozydy nasercowe. Substancje te podrażniają układ serca, a w większych ilościach mogą prowadzić do zatrzymania pracy serca.

---

Podsumowanie: 

Żyworódka to roślina o wyjątkowych właściwościach leczniczych, która zyskuje coraz większe uznanie. Chociaż wśród jej różnych gatunków znajdziemy zarówno te o korzystnym działaniu, jak i te, które mogą być toksyczne, warto poznać jej właściwości i zastosowanie. W szczególności żyworódka pierzasta (Kalanchoe Pinnata) oraz Daigremonta (Kalanchoe Daigremontiana) cieszą się dużą popularnością w ziołolecznictwie, podczas gdy inne odmiany, jak żyworódka wąskolistna (Kalanchoe Tubiflora), wymagają większej ostrożności. Pamiętaj, aby zawsze wybierać odpowiednią roślinę do celów leczniczych i stosować ją zgodnie z zaleceniami specjalistów.